Sabah uyanıp anti-depresanını, vitaminini, kahvesini içip çantasındaki biber gazının hala orada olup olmadığına alışkanlıkla göz atan insan; evcil hayvanının başını okşayarak ilaçlarından aldığı destekle kendini rutinin içine atar. Aklında ne vardır? Belleği neyi saklamaktadır? Depremin bir gün gelip kendisini de vuracağını mı, yaşadığı şehirdirde terörizmin her an baş gösterebileceğini mi, belki bir saat içinde kırk farklı kişi tarafından tecavüze uğrasa da adalete sığınmanın anlamsızlığını mı? Yaşadığı dünya ona, kalabalığı, kötü tv programlarını, taraflı haberleri, şiddeti, korkuyu, yalnızlığı sunmaktadır. Bense yaşananları tespite çalışmaktayım.’
Füruzan Şimşek
Füruzan Şimşek “onüçbinyüzkırk” başlıklı sergisiyle Pg Art Gallery’de izleyicilerle buluşuyor.
Güncel dünyada giderek tekdüzeleşen yaşamlarında, daralan bir çemberin içinde sıkışan şehirli insan, sanatçının çalışmalarının genel perspektifini oluşturuyor. Her duygu, her obje, her imge sanatçının işlerinde bize sunulmaya adaydır. Antidepresanlardan iş makinelerine, MOBESE kameralarından kaldırım taşlarına kadar her şey onun çalışmalarının 'ana kahramanı' olabiliyor. Şimşek, bazen bize olağan gelen objelerin aslında ne denli sıradışı algılanabileceğine dikkat çekiyor.
Giderek oyunu daha belirgin ve kendine dönük kurallarla oynayan sistemde, insanın reddetmek istemesine rağmen giderek benimsediği çağın metalarına yöneliyor sanatçı. Onun sanatı yaşadıklarıyla, etkilendikleriyle, tespit ettikleriyle şekilleniyor. Resimlerinde mekânı ifade etmekten kaçınmasını, yoğunlaştığı nesneleri ve figürleri öne çıkartmasını ise bilhassa günümüz dünyasında daha fazla ön plana çıkan bireyselleşmeye bağlıyor.
Kalıpsızlıktan, özgürlükten gelen insanın çağımızdaki hastalıklı durumuna ironik göndermelerde bulunuyor sanatçı. Bunu yaparken de kendi hayatından yola çıkıyor, yaşadığı ‘onüçbinyüzkırk’ günün izlerini bu sergide gözler önüne seriyor.
