Pg Art Gallery, 20 Nisan – 17 Mayıs 2024 tarihleri arasından Je M’appelle Macid’in ilk kişisel sergisi “I don’t like fake stories ; Me 🖤 Genuine’’ ev sahipliği yapmaktan mutluluk duyar.
- Je M’appelle Macid New York Magazin’in ünlü sanat eleştirmeni Jerry Saltz’ın işlerini paylaşması ile dikkatleri üzerine çekmeye başladı.
Jerry Saltz, Je M’appelle Macid’in bir şeyi yeniden hortlattığını düşünüyordu ve gerçekten Je M’appelle Macid neyi yeniden hortlatmıştı? Duygulara bu kadar dokunan bu işler neydi nereden gelmiş, nereye gidiyordu?
Bir röportajında kendisine en çok dokunan ve ilham veren şeyin yine kendisi olduğunu söyleyen Je M’appelle Macid’in kendisi dediği şey neydi?
Bir hikaye anlatmıyordu bize, desenlerde renklerde boğmuyor, o tanıdık hisleri vermiyordu ve belki de çok önce unuttuğumuz, tanımlamakta zorlandığımız ama bir yandan da orada olduklarını bildiğimiz başka hisleri veriyordu. Jerry Saltz’ın yeniden alevlendirdi dediği ve kutsadığı şey buydu; sahte hikayelerden uzak, sade, çok çarpıcı işler. Otobiyografik diyordu kendine Je M’appelle Macid. Ormanda bir siyah ağaç altında bekleyen siyah bir ceylandan ibaret olan işinin adı otoportreydi. Onun kendilik tanımına uygun gördüğü ceylan figürüyle kendiyle ilgili neyi anlatmaya çalışıyordu?
Onun dünyasına girdiğimizde müthiş bir sadelik, incelikli ve vakur bir azametle karşılıyor bizi ve bu durum tokat gibi...
Sanatçı, kendinden ve eserlerinden pek bahsetmeyen, aynı zamanda evinden dışarı çıkmayı sevmeyen biri olarak, şimdi galeri alanını kendi eserlerindeki ev kurgusuna dönüştürdüğü sergisine izleyiciyi davet ediyor. Sanatçı eserlerinde yarattığı ev atmosferlerinden ilham alan bu serginin açılış gecesini galeri alanında geçirerek deneyimleyecek.
Pirinç başlıklı yatağında uzanırken içeride gezinen izleyicilerin ayak tıkırtılarıyla yalnızlığına gönüllü bir kalabalık katmak isteyen sanatçı, yaşantısından bir kesite tanıklık edecek dinleyicileri bu yolculuğa davet ediyor. İçeride onun müzikleri, işleri, eşyaları, parfümü ve kıyafetleri olan bir ev... Sanatçının resimlerinde sıklıkla karşımıza çıkan siyah elbise, sergi alanında bir enstalasyon olarak izleyiciye sunuluyor. Tasarımcı Hatice Gökçe imzası ile yorumlanan elbise, “istemsizce dikkat çekici "olmanın bir temsili olarak sergide yer alıyor.
Her şey olduğu gibi ve ansızın!
