Betina Hobeş, projesinde en çok ilgisini çeken eylemin, yapıta katılmaya karar veren kişinin alışık olduğu ve katı sınırlara sahip bir form olan kavanozun içinden çıkardığı organik, esnek, yumuşak, değişken ve akışkan biçimlerle karşılaşması ve sonra dilerse bu parçaları tekrar kabına sıkıştırması olduğunu aktarır. Çalışmaya dahil olmak isteyen izleyici, bu şekilde katılımcıya dönüşür. Katılımcıların oluşturacağı bu ritim, sanatçının hayatında süregelen özgürleşme-kaba sıkışma, genişleme-büzülme, açılma-kapanma döngülerinin oyunsu bir versiyonu olarak düşünülür.
Katılımcılar bu oyuncaksı, elyaf parçalara dokunmakta ve oynamakta özgürdürler. Kavonozlar içinde yer alan bu parçalar, tekrar kavanozların içine sıkıştırılabilir ya da katılımcının kurguladığı şekilde alanda bırakılabilir. Bu şekilde proje mekanı, alışılagelmiş sergi mekanlarının aksine sürekli değişim halinde olan yaşayan bir mekana dönüşür.
***
Betina Hobeş (d. 1989): İstanbul’da çalışan ve yaşayan sanatçı 2016 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Heykel Bölümü’nden mezun olmuştur. Çalışmalarında hareketin özgürleşme ile olan bağından yola çıkarak figüratif bir yaklaşımla, malzeme ve beden üzerinden hareket kavramını araştırır.
